Αν το δηλητήριο λήξει, γίνεται πιο δηλητηριώδες ή δεν είναι πια δηλητήριο;

Ας το παραδεχτούμε: όλοι έχουμε αυτή τη φευγαλέα, σχεδόν φιλοσοφική, απορία. Αν βρεις ένα παλιό μπουκαλάκι δηλητήριο που έληξε το 2005, τι κάνεις; Το πετάς, το φυλάς “για κάθε περίπτωση” ή το χρησιμοποιείς με προσοχή γιατί μπορεί να… έχει εξελιχθεί σε κάτι χειρότερο;

Για να το ξεκαθαρίσουμε, δεν προτείνουμε να παίζεις με δηλητήρια (και σίγουρα μην το δοκιμάσεις για να δεις αν δουλεύει ακόμα). Αλλά ας δούμε με λίγο χιούμορ τις πιθανές εκδοχές αυτής της περίεργης ερώτησης.

1. Γίνεται πιο δηλητηριώδες;

Η λογική λέει ότι, όπως όλα τα πράγματα που λήγουν, το δηλητήριο ίσως χάνει τη “φρεσκάδα” του. Αλλά αν η φύση έχει διάθεση για πλάκα, τότε το ληγμένο δηλητήριο μπορεί να μετατρέπεται σε κάτι ακόμη πιο ισχυρό. Φαντάσου: μια σταγόνα αρκούσε παλιά, αλλά τώρα χρειάζεσαι ένα μικροσκοπικό μόριο για να κάνει τη δουλειά. Είναι σαν τα καλά κρασιά – μήπως το δηλητήριο γίνεται πιο “ώριμο” με τον χρόνο;

Αν συμβαίνει αυτό, τότε έχουμε δύο προβλήματα: πρώτον, πώς θα το μετρήσεις; Και δεύτερον, γιατί υπάρχει κόσμος που κρατάει δηλητήριο τόσο καιρό ώστε να λήξει;

2. Δεν είναι πια δηλητήριο;

Αν το δηλητήριο χάσει τη δύναμή του όταν λήξει, μήπως μετατρέπεται σε… νερό; Μπορείς τότε να το βάλεις στον καφέ σου χωρίς φόβο; Θα δεις ετικέτες όπως «παλιό καλό αρσενικό, ιδανικό για σαλάτες»;

Ή μήπως, αν δεν είναι πια δηλητήριο, γίνεται κάτι ακίνδυνο αλλά γελοίο, όπως… ένα αποσμητικό χώρου; «Αχ, αυτή η ευωδία κώνειου στο σαλόνι σου είναι απλά φανταστική!». Αν ισχύει αυτό, τότε μάλλον οι αρχαίοι δηλητηριαστές θα ήταν πολύ απογοητευμένοι. Σκέψου να προσπαθήσεις να ξεφορτωθείς έναν εχθρό, μόνο για να μάθεις ότι του έδωσες ένα “λήγον” με μηδενική δράση.

3. Κανείς δεν ξέρει – οπότε καλύτερα μην το δοκιμάζεις

Η πραγματικότητα είναι πως το δηλητήριο που λήγει μπορεί απλώς να μετατραπεί σε κάτι εντελώς απρόβλεπτο. Μπορεί να μην κάνει πια τη δουλειά του ή μπορεί να γίνει τόσο περίεργο που να καταλήξει… κολλώδες, σαν παλιό μέλι. Αλλά φαντάσου την έκπληξή σου αν, αντί να γίνει πιο ακίνδυνο, αποφασίσει να πάρει μια δεύτερη ζωή ως κάτι χειρότερο.

Τι μπορούμε να μάθουμε από όλα αυτά;

Η ιστορία μας αφήνει με ένα ηθικό δίδαγμα: το δηλητήριο, όπως και τα γιαούρτια, έχει ημερομηνία λήξης, και καλό είναι να το σεβόμαστε. Αν ποτέ βρεις κάτι τέτοιο στο ντουλάπι σου, η ασφαλέστερη επιλογή είναι να το ξεφορτωθείς – όχι να το “φυλάξεις για αργότερα”.

Γιατί, ας είμαστε ειλικρινείς, αν έχεις δηλητήριο που λήγει και το φυλάς, ίσως έχεις μεγαλύτερο πρόβλημα από την απορία για το αν δουλεύει ακόμα…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back To Top