Αντί να προσθέσεις άλλη μια λύση, αφαίρεσε έναν από τους λόγους που σε φθείρουν. Έτσι έκαναν οι παλιοί. Και γι’ αυτό ζούσαν – όχι μόνο περισσότερο – αλλά πιο ήσυχα.
Στις δεκαετίες που πέρασαν, η υγεία δεν ήταν υπόθεση “ειδικού”. Ήταν κομμάτι της ζωής, της καθημερινότητας, της εποχής. Η γιαγιά, ο παππούς, η μάνα, ήξεραν πότε να ξεκουραστείς, πότε να φας, τι να πιεις, πώς να κινηθείς. Και όλα αυτά χωρίς επιστημονικές θεωρίες, αλλά με σοφία επιβίωσης και εμπειρίας.
Παρακάτω καταγράφονται 10 αρχές ζωής – που δεν ονομάστηκαν ποτέ “κανόνες υγείας” αλλά που προστάτευαν, θεράπευαν και ενδυνάμωναν.
1. Να κοιμάσαι όταν δύει ο ήλιος και να ξυπνάς μαζί του
Ο κιρκάδιος ρυθμός ρυθμίζει τα πάντα: από τις ορμόνες μέχρι την πέψη και τη διάθεση.
2. Να τρως ανά εποχή και με μέτρο
Η διατροφή βασιζόταν σε αυτό που έδινε η γη – φθηνό, φρέσκο, τοπικό.
3. Να κινείσαι κάθε μέρα, χωρίς να εξαντλείσαι
Οι παλιοί περπατούσαν, κουβαλούσαν, καθάριζαν, αλλά χωρίς υπερβολές – η κίνηση ήταν φυσική, όχι τιμωρητική.
4. Να νηστεύεις – όχι μόνο για τη θρησκεία, αλλά για το σώμα
Οι νηστείες έδιναν στον οργανισμό ευκαιρία να καθαρίσει και να ισορροπήσει. Ήταν αποτοξίνωση χωρίς να λέγεται έτσι.
5. Να πίνεις ροφήματα βοτάνων καθημερινά
Χαμομήλι, φασκόμηλο, ρίγανη, τσουκνίδα, δίκταμο. Όχι για “ειδικά προβλήματα”, αλλά για να διατηρείται το σύστημα καθαρό και ενεργό.
6. Να μην καταπιέζεις τον ιδρώτα, τον πυρετό ή το δάκρυ
“Ό,τι βγει, καλό είναι” έλεγαν. Το σώμα ξέρει πότε και πώς να καθαρίζει.
7. Να δίνεις στο σώμα σου χρόνο μετά την αρρώστια
Η ανάρρωση δεν ήταν απλή “επιστροφή”. Ήταν χρόνος για σούπες, σιωπή και ξανά-ανέβασμα της δύναμης.
8. Να σέβεσαι το στομάχι – είναι η ρίζα όλης της υγείας
Όλα ξεκινούσαν από την πέψη: η ενέργεια, το ανοσοποιητικό, το μυαλό.
9. Να μη μιλάς άσχημα ούτε να κρατάς μέσα σου κακία
“Το βάρος πιάνει το συκώτι” έλεγαν. Και είχαν δίκιο. Το συναίσθημα είναι βιοχημεία.
10. Να θυμάσαι ότι το σώμα επουλώνει – αρκεί να το βοηθήσεις
Με απλό φαγητό, καθαρό νερό, βότανα, ξεκούραση και ήρεμη σκέψη.
Η υγεία δεν ήταν θεωρία. Ήταν πράξη καθημερινή. Και η φροντίδα ήταν ευθύνη του ανθρώπου – όχι του φαρμάκου.
