Αστικοί μύθοι ή κρατικά μυστικά; Το περιστατικό του 2000
Κάτω από την πολυσύχναστη Αθήνα, υπάρχει κάτι που δεν φαίνεται με γυμνό μάτι. Μια υπόγεια πόλη, χαραγμένη όχι μόνο στη φαντασία των κατοίκων της, αλλά και σε… αληθινούς χάρτες. Κυριολεκτικά.
Σε πολεοδομικά σχέδια του 19ου αιώνα, σημειώνονται υπόγειες αρτηρίες που ξεκινούν από το παλιό Παλάτι (νυν Βουλή) και καταλήγουν – κάπου. Κανείς δεν ξέρει πού. Το ίδιο ισχύει για αναφορές σε στοές που ενώνουν τη Βουλή με το Ζάππειο και το Υπουργείο Εξωτερικών. Μια από αυτές, λέγεται πως περνά ακριβώς κάτω από τη Σταδίου.
Αστικοί μύθοι ή κρατικά μυστικά;
Το 1967, λίγο πριν την επιβολή της Δικτατορίας, υπάρχει καταγεγραμμένο αίτημα για τη συντήρηση “καταφυγίου τύπου-Β” στην ευρύτερη περιοχή του Συντάγματος. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι αυτό το καταφύγιο ήταν συνδεδεμένο με το παλιό βασιλικό υπόγειο δίκτυο. Μάλιστα, υπάλληλοι του Δήμου είχαν μιλήσει για μυστικές εισόδους πίσω από σιδερένιες πόρτες σε υπόγεια δημόσιων κτιρίων. Ποτέ δεν επιβεβαιώθηκε τίποτα. Αλλά ούτε και διαψεύστηκε.
Το περιστατικό του 2000
Κατά τις εργασίες επέκτασης του μετρό στην πλατεία Συντάγματος, εργάτες φέρονται να έσκαψαν σε… λάθος κατεύθυνση. Αντί να βρουν συμπαγές υπέδαφος, βρέθηκαν μπροστά σε στοά που δεν υπήρχε στα αρχικά σχέδια. Έκτοτε, η είσοδος “μπαζώθηκε για λόγους στατικότητας”. Αλλά υπάρχουν φωτογραφίες; Κανείς δεν έχει δει τίποτα επίσημο.
Μαρτυρίες κατοίκων:
«Στο υπόγειο του παλιού Μεγάρου Δοξιάδη υπάρχει μια σφραγισμένη καμάρα με σκουριασμένη πόρτα… κανείς δεν την έχει ανοίξει».
«Ο παππούς μου έλεγε πως μικρός κατέβηκε σε σήραγγα πίσω από το Ζάππειο και περπατούσε για 20 λεπτά χωρίς να φτάσει πουθενά».
Το πιο περίεργο; Το Υπ. Πολιτισμού έχει οδηγία αποσιώπησης για “μη προσβάσιμα υπόγεια” σε συγκεκριμένα κρατικά κτίρια για λόγους ασφαλείας. Μια φράση-κλειδί που αφήνει τα πάντα ανοιχτά…
Και τελικά; Είναι οι υπόγειες σήραγγες απομεινάρια μιας άλλης εποχής ή ένα κεφάλαιο που δεν γράφτηκε ποτέ στα βιβλία; Το μόνο σίγουρο είναι ότι κάποιοι ξέρουν. Και δεν μιλούν.
